វិញ្ញាណ
[ វិញ-ញាន ] (បាលី; សំស្ក្រឹត) ( នាម ) (វិជ្ញាន) ធម្មជាតិដឹងច្បាស់នូវអារម្មណ៍ (ចិត្ត) : បាត់វិញ្ញាណ ឬ រលត់វិញ្ញាណ រលត់ចិត្ត : ភ័យស្លុតខ្លាំងស្ទើរបាត់វិញ្ញាណ ។ វិញ្ញាណកទ្រព្យ (វិញ-ញា-ណៈកទ្រ័ប) ទ្រព្យមានវិញ្ញាណ: គោ, ក្របី, ដំរី, សេះ ជាវិញ្ញាណកទ្រព្យ (ពាក្យផ្ទុយ អវិញ្ញាណកទ្រព្យ) ។ វិញ្ញាណក្ខន្ធ (វិញ-ញា-ណ័ក-ខ័ន) កងវិញ្ញាណ (ពួកចិត្ត) ដែលរាប់បញ្ចូលក្នុងខន្ធ ៥ (មើលពាក្យ បញ្ចក្ខន្ធ ផង) ។ - សមត្ថភាពនៃការដឹងឬការស្គាល់ ការវាយតម្លៃឬប្រតិកម្មចំពោះអ្វីមួយ ជាពិសេសតាមរយៈអង្គវិញ្ញាណ ចក្ខុវិញ្ញាណ ឃានវិញ្ញាណ ជិវ្ហាវិញ្ញាណ កាយវិញ្ញាណ។ ឧ. វិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំដឹងថា ម្ហូបមួយចាននេះឆ្ងាញ់ ទឹកនេះក្ដៅ ចម្រៀងនេះពីរោះ ...។ មើលពាក្យ ញាណ ខន្ធ បញ្ចក្ខន្ធ ; Viññāna : consciousness, sense, spirit, mind;