សព្រហ្មចារី
ស័ប-ព្រៈ ហ្មៈចារ៉ី ឬ សៈព្រ័ម-ហ្មៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (សព្រហ្មចារិន៑) អ្នកប្រព្រឹត្តព្រហ្មចរិយធម៌ដូចគ្នា; អ្នកកាន់ធម៌ត្រូវ, អ្នករៀនផងគ្នា ។ ព. ពុ. សំដៅចំពោះបព្វជិតផងគ្នា : ភិក្ខុសាមណេរគួរទំនុកបម្រុងបព្វជិតជាសព្រហ្មចារីដោយចតុប្បច្ច័យ ។ ហៅគ្រហស្ថអ្នកវៀរមេថុនធម្ម គឺអ្នកកាន់ឧបោសថសីលឬអ្នកកាន់អតិរេកសីលផងគ្នាក៏បាន : ពួកឧបាសកជាសព្រហ្មចារី ។ បើស្ត្រីជា សព្រហ្មចារិនី ។