ហៅ
ខ្មែរ
ការបញ្ចេញសំលេង
កិរិយាសព្ទ
ហៅ
សំ.; បា. ( កិ. ) (ហវ៑ ឬ ហៅ; ហវ ឬ ហវ៑) ពោលពាក្យចេញឈ្មោះដល់: មាតាហៅបុត្រឲ្យមកបរិភោគអាហារ ។ ស្រែកដង្ហោយចេញឈ្មោះពីចម្ងាយ : ស្រែកហៅគ្នាឲ្យយកទូកមកចម្លង ។ ថា, ឈ្មោះថា, មានឈ្មោះថា : នេះហៅអី ?; --គាត់ឈ្មោះមាសហៅសុវណ្ណ ។ ឲ្យឈ្មោះថា, សន្មតនាមថា : មនុស្សបង្ខូចប្រយោជន៍ខ្លួននិងប្រយោជន៍អ្នកដទៃ ហៅថាពាល ។ បង្គាប់ឲ្យមកឬឲ្យទៅ : មានដីកាហៅខ្លួនឲ្យចូលទៅសាលាដំបូង។ ហៅភ្ញៀវ អញ្ជើញភ្ញៀវក្នុងអាវាហមង្គលជាដើម ។ ហៅរក ហៅចេញឈ្មោះដោយសេចក្ដីរាប់អានកាលណាបាត់មុខតែងសួររក ។ល។ ខ្មែរបុរាណប្រើជា ហាវ (ម. ព. ហ័វ ផង) ។