ធំ
ខ្មែរ
ការបញ្ចេញសំលេង
គុណនាម
ធំ
- ( គុ. ) ទីទៃពីតូច គឺមានរូបមានសំណុំសំនួនច្រើនជាងគេ ។ ធំធាត់ ឬ ធាត់ធំ ដែលធំផងធាត់ផង ។ (ព. ប្រ.) ដែលកាន់តែដុះដាលកើតកាលវាលគុម្ពតាមលំដាប់កាលឡើង : ឥឡូវនេះ វាកាន់តែធំធាត់ក្រែលហើយ ។
- កិ លូតលាស់ ពេញរូបពេញរាង ពេញវ័យ ចម្រើនវ័យ
- ( បុ. ស. ) ពាក្យសម្រាប់ក្មួយហៅបងប្រុសឬបងស្រីរបស់បិតាឬរបស់មាតា ក្នុងទីចំពោះមុខឬកំបាំងហៅក៏បាន : អញ្ជីញធំអង្គុយ; ពាក្យទំយើថា អ៊ំ; បើក្នុងទីកំបាំងច្រើនហៅថា ឪពុកធំ គឺធំប្រុស, ម្ដាយធំ គឺធំស្រី; អ្នកដទៃមិនមែនជាញាតិ ដែលមានអាយុច្រើនស្រករនឹងឪពុកធំឬម្ដាយធំ ក៏ហៅ ធំ ឬ អ៊ំ បានដែរ ។
- សាងដោយជយវម៌្មទី៤ សតវត្សទី១០ រចនាបថកោះកេរ ព្រហ្មញ្ញសាសនា
- ភូមិនៃឃុំទួលព្រះឃ្លាំង
- ភូមិនៃឃុំទួលគ្រើល
- ភូមិនៃឃុំភូមិធំ
- ភូមិនៃឃុំក្រាំងយ៉ូវ
- ភូមិនៃឃុំសណ្ដាន់
- ភូមិនៃឃុំថ្កូវ
- ភូមិនៃអង្គររាជ្យ
- ភូមិនៃឃុំល្វា
- ភូមិនៃឃុំបន្ទាយក្រាំង
- ភូមិនៃឃុំត្នោត
- ភូមិនៃឃុំធ្លក
- ភូមិនៃឃុំកំពែង
- ភូមិនៃឃុំភ្នំដិន
- ភូមិនៃឃុំស្រែរនោង