កំផិត

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេង។

ខ្មែរ[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]

មកពីពាក្យ ផិត>កំ+ផិត>កំផិត។ (ផ្នត់ដើម)

គុណនាម[កែប្រែ]

កំផិត

  1. ស្រី​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ធ្វើ​នូវ​អំពើ​ផិត​ប្ដី
    ស្រី​កំផិត​ប្ដី (ព.ទ្រ.)។

សន្តានពាក្យ[កែប្រែ]

បំណកប្រែ[កែប្រែ]

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  • វចនានុក្រមជួនណាត