ក្ងែង

សូមដាក់សំឡេង។

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំឡេង

• អក្សរសព្ទខ្មែរ: /ក្ងែង/
• អក្សរសព្ទឡាតាំង: /kngéng/
• អ.ស.អ.: /kŋaːeŋ/

និរុត្តិសាស្ត្រ

មកពីពាក្យ កែង>ក+្ង+ែ+ង>ក្ងែង។ (ផ្នត់ជែក)

• ពាក្យបងប្អូន: កែង ខ្នែង ខ្វែង បែង ញ៉ែង ស្នែង

គុណនាម

ក្ងែង

1. ដែល​មាន​សន្លាក់​កែង​ដៃ​ជាប់​គ្នា​លា​មិន​ត្រង់​ដោយ​មាន​របួស ឬ រោគ​បៀតបៀន។

   ដៃ​ក្ងែង។

សន្តានពាក្យ

• កែង
• ខ្នែង
• ខ្វែង

បំណកប្រែ

ដែល​មាន​សន្លាក់​កែង​ដៃ​ជាប់​គ្នា

[[]]:

ឯកសារយោង

• វចនានុក្រមជួនណាត