ខ្យល់

ពីWiktionary

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំលេង

អក្ខរាវិរុទ្ធ ខ្យល់
សទ្ទតា ខ្យ៉ល់ / ខ្ចល់ / ខ្សល់
ឡាតាំងយានកម្ម khyɑl, khcɑl, khsɑl
IPA (បមាណីយ) គន្លឹះ /kjɑl/ ~ /kʰcɑl/ ~ /kʰsɑl/


នាម

ខ្យល់

  1. សភាវៈ​ដែល​បក់, ដែល​ផាត់​ទៅ​មក​តាម​ធម្មតា​លោក គឺ​រំជួល​អាកាស ។ ខ្យល់​ចាប់ គឺ​ធាតុ​ក្នុង​ខ្លួន​មិន​ស្រួល​ស្លាក់​ខ្យល់​រត់​មិន​សព្វ​នាំ​ឲ្យ​វិល​មុខ​បែក​ញើស ត្រជាក់​ខ្លួន ។ ខ្យល់​គរ គឺ​ខ្យល់​ចាប់​ធ្ងន់​បាត់​ស្មារតី​ដូច​មនុស្ស​ស្លាប់ ។ ពាក្យ​នេះ​ស្រុក​ខ្លះ​ហៅ ខ្ចរ (អ. ថ. ខ្ចល់) ។ បើ​ហៅ​ដូច្នេះ ដូច​ជា​មាន​ន័យ​សម​ដែរ ព្រោះ​មក​ពី​ភាសា សំ. បា. “ខចរ ប្រែ​ថា សភាវៈ ឬ​ដំណើរ​ទៅ​តាម​អាកាស ” ប៉ុន្តែ​យើង​កែ​ឲ្យ​ហៅ ខ្ចរ វិញ​ពុំ​កើត​ទេ ព្រោះ​យើង​ប្រើ​ជា ខ្យល់ មក​យូរ​ហើយ ។