តម្រួត
ខ្មែរ
ការបញ្ចេញសំលេង
នាម
តម្រួត
តំ-រួត ( កិ. ) ដាក់ ១ ពីលើ ១ ពីក្រោមឡើងទៅ, ដាក់ត្រួតបន្តុបលើគ្នា : តម្រួតល្អីលើគ្នា, តម្រួតអក្សរ ។
( ន. ) អ្នកត្រួត; ពួកទាហានរក្សាព្រះអង្គ ១ ក្រុម ធ្វើរាជការតែក្នុងព្រះរាជវាំង : ពួករាជតម្រួត, ក្រុមតម្រួត ។