ប្រធាន
ខ្មែរ
ការបញ្ចេញសំលេង
នាម
ប្រធាន
- សំ.; បា. ( ន. ) (បធាន) មេ, អ្នកដែលជាមេលើគេ, ដែលជាធំជាងគេ : ប្រធានរដ្ឋសភា, ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាព្រះរាជាណាចក្រ; អ្នកណាជាប្រធានលើអស់មនុស្សទាំងនេះ ? ។ ព. វ. ពាក្យដែលជាធំក្នុងការសម្រេចអំពើ ដូចជា ស្មៀន សរសេរ សំបុត្រ; ស្មៀន ជា ប្រធាន, សរសេរ ជា កិរិយា, សំបុត្រ ជា អំពើដែលគេត្រូវសរសេរ ។ គុ. ដែលខ្ពស់បំផុត, ឧត្តមក្រៃលែង, ចម្បង ។ ន. ព្យាយាម, ការខំប្រឹងប្រែង ។ ព្រះប្រធាន (ម. ព. ជីវ៍ “ព្រះជីវ៍”) ។
- (វេយ្យាករណ៍) subject, sujet មុខងារនៃពាក្យក្នុងល្បះ/ប្រយោគដែលតាមធម្មតា ជាមុខងារនៃនាមសព្ទឬសព្វនាម (ទោល ឬ មានរណប) ឈមនឹងមុខងារនៃកិរិយាសព្ទ ហៅថា ប្រណាប់ប្រធាន/បម្រាប់ប្រធាន។
ឧទាហរណ៍: -មាន់រងាវ។ -មាន់ឈ្មោលរបស់ខ្ញុំកំពុងរងាវ។ -វាដាស់កសិករឱ្យក្រោកធ្វើការ។ នាមសព្ទទោលឬមានរណប មាន់. មាន់ឈ្មោលរបស់ខ្ញុំ និង សព្វនាម វា ជាប្រធាន។
- () subject, subjet មនុស្សណាម្នាក់ ក្រុមណាមួយដែលធ្វើអំពើតាមផ្លូវកាយ ឬតាមផ្លូវចិត្តទៅលើមនុស្សណាម្នាក់ ក្រុមណាមួយ ឬ លើអ្វីមួយ។ ឧ. សកម្មជន ឬ ក្រុមមនុស្សដែលកំពុងតាមដាន និងវាយតម្លៃអំពីស្ថានការណ៍សិទ្ធិមនុស្ស និងការអនុវត្តលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជា គឺជាប្រធាន។