ភូត
សំ. បា. ( ន. ) អ្វីដែលកើតមានហើយ; ទេវតា; សត្វលោក; ខ្មោចបិសាច; បញ្ចក្ខន្ធ; ធាតុទាំងបួន; សេចក្ដីពិត ។ល។ : អាគមចងភូត ឬ--ចាប់ភូត អាគមចងឬចាប់ខ្មោចបិសាច ។ ពួកភូត ពួកទេវតា, ពួកសត្វលោក ឬពួកខ្មោចបិសាច ។
( កិ. ) ពោលពាក្យមិនពិត, និយាយកុហក ។ គុ. ដែលមិនពិត : ពាក្យភូត ។ ភូតភរ ឬ ភរភូត (ម. ព. ភរ) ។ សូមអានពាក្យ អព្ភូត អភូត ផង ។