កណ្ដាប់ស្រែង

សូមជួយដាក់រូប។

ខ្មែរ

និរុត្តិសាស្ត្រ

មកពីពាក្យ កណ្ដាប់ +​ ស្រែង> កណ្ដាប់ស្រែង។

នាម

កណ្ដាប់ស្រែង

1. ស្រែងដែល​ឡើង​ជារង្វង់ៗ។

   ខ្លួនឯងឡើង​ឡើង​កណ្ដាប់ស្រែង។

បំណកប្រែ

ស្រែង​ដែល​ឡើង​ជា​រង្វង់​ៗ

[[]] :

មើលពាក្យ

• កណ្ដាប់ចក្រវាល
• កណ្ដាប់ដៃ
• កណ្ដាប់ចង្អេរ

ឯកសារយោង

• វចនានុក្រមជួន-ណាត។