កុសលោបាយ

[ កុសៈ'ឡោបាយ ] /ko-săk-lao-bay/ /ko-sak'laːo-ba:j/ ពាក្យបាលី kusalobāya "កុសល + ឧបាយ>កុសលោបាយ"។ (នាម) ឧបាយ​ដ៏​ប៉ិន​ប្រសប់, កិច្ចកល​ដ៏​វាងវៃ។ អ្នក​ឯង​បាន​រួច​ពី​គ្រោះ​ថ្នាក់ ដោយសារ​កុសលោបាយ​របស់​ខ្ញុំ។

ឯកសារយោង

វចនានុក្រមជួនណាត