ក្បិត

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេង។

ខ្មែរ[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]

មកពីពាក្យ បិទ>បិត>ក+្ប+ិ+ត>ក្បិត។ (ផ្នត់ដើម)

កិរិយាសព្ទ[កែប្រែ]

ក្បិត

  1. បិទ ឬ សង្កត់​ដោយ​ដៃ​ឲ្យ​រាប​ឲ្យ​របប
    ក្បិត​សក់, ក្បិត​សំពត់ (ហៅ​ ក្បេត ក៏​បាន)។

សន្តានពាក្យ[កែប្រែ]

បំណកប្រែ[កែប្រែ]

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  • វចនានុក្រមជួនណាត