Jump to content

ក្បិត

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេង។

ខ្មែរ

[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង

[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

មកពីពាក្យ បិទ>បិត>ក+្ប+ិ+ត>ក្បិត។ (ផ្នត់ដើម)

កិរិយាសព្ទ

[កែប្រែ]

ក្បិត

  1. បិទ ឬ សង្កត់​ដោយ​ដៃ​ឲ្យ​រាប​ឲ្យ​របប
    ក្បិត​សក់, ក្បិត​សំពត់ (ហៅ​ ក្បេត ក៏​បាន)។

សន្តានពាក្យ

[កែប្រែ]

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]
  • វចនានុក្រមជួនណាត