ខម

ពីWiktionary

ខ្មែរ[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ១[កែប្រែ]

កិរិយាសព្ទ[កែប្រែ]

ខម

  1. បើក​មាត់​លៀន​អណ្ដាត បើកភ្នែក​សំដែង​អាការៈ​ឲ្យ​គេ​ខ្លាច។
    ឧ. ក្មេង​ហ្នឹង​ខិល​ណាស់ វា​ហ៊ាន​ខម​ដាក់​ខ្ញុំ។

និរុត្តិសាស្ត្រ២[កែប្រែ]

មកពីពាក្យ សៀមថា ขอม

នាម[កែប្រែ]

ខម

  1. (ពហិនាម) ខ្មែរ​ក្នុង​បុរាណ​សម័យ​ព្រេង​នាយ។ ជាពាក្យដែលបណ្ដាជាតិក្រៅហៅខ្មែរ ដូចជាពួកលាវ សៀម ពួកទៃ និងពួកភូមា
  2. ឈ្មោះ​អក្សរ​ខ្មែរ​បែប​មួយ គឺ​អក្សរ​ធំ​កាច់​ជ្រុង (ច្រើន​ប្រើ​ចារ​នឹង​ស្លឹក​រឹត)។
    ឧ. អក្សរ​ខម
ពាក្យសំរង់[កែប្រែ]

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  • វចនានុក្រមជួនណាត មេពាក្យ ខម