កណ្ដោច
សូមជួយដាក់សំឡេង ។
ខ្មែរ[កែប្រែ]
ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]
កន់-ដោច[kɑndaoc]
និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]
មកពីពាក្យ ដោច>ដ+ោ+ច>ក+ណ+្ដ+ោ+ច>កណ្ដោច ។ (ផ្នត់ដើម)
គុណនាម[កែប្រែ]
កណ្ដោច
- ដែលត្រមោចឯកឯង, ដែលមានចិត្តត្រមោច លន្លង់លន្លោចក្នុងទីស្ងាត់ជ្រងំ ។
- ឧទាហរណ៍: គ្នាជាមនុស្សកណ្ដោចទាំងថ្ងៃទាំងយប់ ។
ពាក្យទាក់ទង[កែប្រែ]
សន្ដានពាក្យ[កែប្រែ]
បំណកប្រែ[កែប្រែ]
ដែលត្រមោចឯកឯង, ដែលមានចិត្តត្រមោច លន្លង់លន្លោចក្នុងទីស្ងាត់ជ្រងំ
គុណកិរិយា[កែប្រែ]
កណ្ដោច
- ដោយត្រមោចឯកឯង, ដោយមានចិត្តត្រមោច លន្លង់លន្លោចក្នុងទីស្ងាត់ជ្រងំ ។
- ឧទាហរណ៍: នៅកណ្ដោចម្នាក់ឯង ។ គេអាចប្រើពាក្យ កណ្ដោច នេះផ្សំជាមួយនឹងពាក្យ កណ្ដាច់ ២ គុ. ផងក៏បាន
- ឧទាហរណ៍: យកខ្សែកណ្ដាច់កណ្ដោចអ៊ីចឹងមកឲ្យគ្នា ! ប្រើការអីនឹងកើត ?
ពាក្យទាក់ទង[កែប្រែ]
បំណកប្រែ[កែប្រែ]
ដោយត្រមោចឯកឯង, ដោយមានចិត្តត្រមោច លន្លង់លន្លោចក្នុងទីស្ងាត់ជ្រងំ
|
មើលពាក្យ[កែប្រែ]
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
- វចនានុក្រមជួន-ណាត
- Khmer Online Dictionary