Jump to content

កតវេទី

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេង ។

ខ្មែរ

[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង

[កែប្រែ]

កៈ-តៈ-វេ-ទី[kaʔtaʔveitii]

និរុត្តិសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

មកពីពាក្យបាលី katavedī

កតវេទី

  1. អ្នក​ដែល​បាន​តប, ដែល​គិត​តែ​នឹង​តប​ស្នង​សង​គុណ​ដល់​អ្នក​មាន​គុណ ។ (ឥត្ថីលិង្គ:កតវេទិនី)
    បុរស​នោះ​ជា​កតវេទី ។

ន័យផ្ទុយ

[កែប្រែ]

សន្ដានពាក្យ

[កែប្រែ]

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

គុណនាម

[កែប្រែ]

កតវេទី

  1. ដែល​បាន​តប, ដែល​គិត​តែ​នឹង​តប​ស្នង​សង​គុណ​ដល់​អ្នក​មាន​គុណ ។

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]