Jump to content

កន

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេង ។

ខ្មែរ

[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង

[កែប្រែ]

កន[kɑɑn]

កន

  1. បក្ខ​ពួក, បន, គ្នា
    គូ​កន, កន​យើង, កន​គេ ។
  2. នាមដើមស្ដេចមួយអង្គជាស្ដេចជ្រែករាជ្យគឺព្រះស្រីជេដ្ឋា ដែលសោយរាជ្យនៅសតវត្សទី១៤ នៅចន្លោះសម័យចតុមុខ និងលង្វែក សោយរាជ្យបន្ទាប់ពីស្ដេចស្រីសុគន្ធបទ
ព្រះស្រីជេដ្ឋា (ស្ដេចកន)
វិគីភីឌាមានអត្ថបទអំពីៈ

វិគីភីឌា

ពាក្យទាក់ទង

[កែប្រែ]

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]
  • វចនានុក្រមជួនណាត