Jump to content

កូនតឹង

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេងនិងរូបភាព។

វិគីភីឌាមានអត្ថបទអំពីៈ

វិគីភីឌា

ខ្មែរ

[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង

[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

មកពីពាក្យ កូន+តឹង>កូនតឹង

កូនតឹង

  1. ឈ្មោះ​គ្រឿង​ប្រហារ​មួយ​ប្រភេទ ធ្វើ​ពី​ដែក ឬ សំណ​មាន​សណ្ឋាន​មូល ទំហំ​ប៉ុន​ផ្លែ​ក្រសាំង ឬ​ផ្លែ​ក្រូច​ឆ្មារ ចង​ភ្ជាប់​នឹង​ខ្សែ​វែង សម្រាប់​ចោល​ទៅ​ហើយ​កន្រ្តាក់​មក​វិញ។
  2. ឈ្មោះ​ប្រដាប់​សម្រាប់​ភ្ជាប់​នឹង ដំបូលមុង​ធុតង្គ ហើយ​ចោល​ទៅ​ថ្ពក់​នឹង​មែក​ឈើ ដើម្បី​នឹង​ចង​ព្យួរ​មុង​ធុតង្គ​នោះ។

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]
  • វចនានុក្រមជួនណាត