កំណិន

សូមដាក់សំឡេង។

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំឡេង

• អក្សរសព្ទខ្មែរ: /កំ'ណឹន/
• អក្សរសព្ទឡាតាំង: /kàm-noen/
• អ.ស.អ.: /kɑmm'nən/

និរុត្តិសាស្ត្រ

មកពីពាក្យ កិន>ក+អម់/ំ+ណ+ិ+ន>កំណិន។ (ផ្នត់ជែក)

នាម

កំណិន

1. ការ​កិន, ដំណើរ​ដែល​កិន, អំពើ​ដែល​សង្កត់​ឲ្យ​បែក, ឲ្យ​ល្អិត, ឲ្យ​រាប​ស្មើ។

   កំណិន​ថ្ម​នៃ​ផ្លូវ​នេះ ធ្វើ​ពុំ​ទាន់​ហើយ​នៅ​ឡើយ។

សន្តានពាក្យ

• កិន
• បង្កិន
• ប្រកិន

បំណកប្រែ

ការ​កិន

[[]] :

ឯកសារយោង

• វចនានុក្រមជួនណាត