Jump to content

កុង

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេង។

ខ្មែរ

[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង

[កែប្រែ]

កិរិយាសព្ទ

[កែប្រែ]

កុង

  1. បំបាត់ប្រវ័ញ្ច

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

គុណនាម

[កែប្រែ]

កុង

  1. ដែល​វៀច, ដែល​កោង
    ផ្លូវ​កុង។

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

កុង

  1. វត្ថុ​អ្វី​ៗ​ដែល​មាន​សណ្ឋាន​កោង, ដែល​រំពត់បង្កុង​ឡើង។
    កុង​ទូក
    កុង​សូត្រ
    កុង​សម្រាប់​រែក​កណ្ដាប់
  2. គណនីយក្នុងធនាគារ

ពាក្យទាក់ទង

[កែប្រែ]

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

មកពីចិន

កុង

  1. ឪពុក​របស់​មាតា​បិតា (ជីតា)។
បំណកប្រែ
[កែប្រែ]

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]
  • វចនានុក្រមជួនណាត