បារាំង
ពាក្យខ្មែរខ្វះសំលេង។
និរុត្តិសាស្ត្រ
មកពីពាក្យ បារាំង France (‘ហ្វ្រង្សិ៍’)
ការបញ្ចេញសំលេង
នាមអសាធារណ៍
បារាំង
- (ប្រទេស) ឈ្មោះដែនឬប្រទេសរបស់បារាំងសែស។
- ឧ. ប្រទេសបារាំង, របស់មកពីប្រទេសបារាំង។
- (ជាតិពន្ធុ) ខ្មែរយើងប្រើជាពាក្យហៅពួកមនុស្សជាតិបារាំងសែសទាំងអស់គ្នាថា បារាំង។
- (សមហូនាម) សំដីនិយាយដោយរួបរួម តាមទម្លាប់របស់ប្រជាជនជាតិខ្មែរខ្លះ, សូម្បីពួកមនុស្សអ្នកប្រទេសអឺរ៉ុបទាំងប៉ុន្មាន ក៏ហៅ បារាំងៗ ដូចគ្នាទាំងអស់។
- (ភាសាវិទ្យា) ភាសាប្រើប្រាស់ដោយជនជាតិបារាំង និង ប្រទេសនិយាយភាសាបារាំង។
ន័យដូច
បំនកប្រែ
- (ប្រទេសនៃអឺរ៉ុប): កាហ្សាក់ស្ថាន ក្រូអាត ក្រិក ដាណឺម៉ាក ណេដឺរ តួកគី ន័រវែស បារាំង បុរីវ៉ាទីកង់ ប៊ុលហ្ការ, បូស្ន និង ហេហ្សេហ្គោវីណា, ប៉ូឡូញ បេឡារុស្ស បែលហ្ស៊ិក ផ្វាំង ព័រទុយហ្កាល់ ម៉ាល់ត៍ ម៉ាសេដ្វានខាងជើង ម៉ុងតេណេហ្គ្រោ ម៉ុលដូវ៉ា ម៉ូណាកូ រុស្ស រ៉ូម៉ាន លិចតិនស្តាញ លីទុយអានី លុចសំបួ សន្តម៉ារីណូ សហរាជ្យ សាធារណរដ្ឋឆែក ស៊ីប ស៊ុយអែត ស៊ែប ស្លូវ៉ាក ស្លូវេន ស្វ៊ីស ហុងគ្រី ហ្សក ឡេតូន អង់ដូរ៉ា អាមេន អាល់បាន អាល្លឺម៉ង់ អាស៊ែបៃហ្សង់ អ៊ីតាលី អ៊ីស អ៊ុយក្រែន អូទ្រីស អេស្តូន អេស្ប៉ាញ អៀរ
គុណនាម
បារាំង
- អ្វីទាំងពួងដែលមានដើមកំណើតមកពីប្រទេសបារាំង។
- អ្វីទាំងពួងដែលមានដើមកំណើតមកពីប្រទេសអឺរ៉ុបហៅថា បារាំងៗ ទាំងអស់, ដូចយ៉ាង អក្សរបារាំង, ខោបារាំង, ដំឡូងបារាំង, មាន់បារាំង ជាដើម។
ពាក្យសំរង់
- ខោបារាំង
- ខ្ទឹមបារាំង
- ឆ្កែបារាំង
- ដំឡូងបារាំង
- ថ្នាំបារាំង
- ទៀបបារាំង
- ពោតបារាំង
- មាន់បារាំង
- សម័យបារាំង
- អក្សរបារាំង
- អំពិលបារាំង
- អាណានិគមបារាំង
- អាណាព្យាបាលបារាំង[១]
ឯកសារយោង
- ↑ វចនានុក្រមជួនណាត មេពាក្យ បារាំង