សំនឹក

ពីWiktionary

ខ្មែរ[កែប្រែ]

ទំរង់ឆ្លាស់[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំលេង[កែប្រែ]

  • អានថា: [សំ'ឡេង]

និរុត្តិសាស្ត្រ១[កែប្រែ]

សំនឹក ជាសំនេរមុនវចនានុក្រមជួនណាត ក្នុងវចនានុក្រមជួនណាត សំណឹក

មកពីពាក្យ ខ្មែរ សឹក > ស [ -'មន-/ - ំន - ] ឹក ទៅជា សំនឹក ផ្នត់ជែក (-សពព-)។

កិរិយាសព្ទ[កែប្រែ]

សំនឹក

  1. នឹក​ឃើញទោស​របស់​ខ្លួន, រឭក​ឃើញ​កំហុស​ខ្លួន
    ឧ. សំនឹក​ទោស​ខ្លួន។

ឈ្នាប់[កែប្រែ]

សំនឹក

  1. បំណាច់, បើបានជា
    ឧ.សំនឹក​ប្រាស។
    ឧ.សំនឹក​នឹង​ប្រាស​គួរ​ផ្តែផ្តាំ ឲ្យ​ប្អូន​បាន​ចាំ​ពាក្យ​មួយ​ម៉ាត់ នេះ​ស្រាប់​តែ​ឃ្លាត​ចេញ​ទៅ​បាត់ ស្ងាត់​ឈឹង​ឥត​លេច​ដំណឹង​សោះ។
បច្ចេកសព្ទសំរង់[កែប្រែ]

នាម[កែប្រែ]

សំនឹក

  1. ការនឹក​ឃើញ​ទោស​របស់​ខ្លួន, ការរឭក​ឃើញ​កំហុស​ខ្លួន។
    ឧ. មនុស្ស​ខ្វះ​សំនឹក

និរុត្តិសាស្ត្រ២[កែប្រែ]

សំនឹក ជាសំនេរមុនវចនានុក្រមជួនណាត ក្នុងវចនានុក្រមជួនណាត សំណឹក

មកពីពាក្យ ខ្មែរ សឹក > ស [ -'មន-/ - ំន - ] ឹក ទៅជា សំនឹក ផ្នត់ជែក (-សពព-)។

នាម[កែប្រែ]

សំនឹក

  1. កន្លែង​ដែល​សឹក ដែល​រិល, ស្នាម​ដែល​សឹក
    ឧ.សំនឹក​ថាស, សំនឹក​សំពត់។

ឯកសារយោង[កែប្រែ]