Jump to content

កកិល

ពីWiktionary

សូមជួយដាក់សំលេងផង។

ខ្មែរ

[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំលេង

[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

មកពី ផ្នត់ដើមទំរង់ពស- ក- + កិល > កកិល។

កិរិយាសព្ទ

[កែប្រែ]

កកិល

  1. ទៅ​ដោយគូទពី​កន្លែង​មួយ​ទៅ​កន្លែង​មួយទៀត។​
    មនុស្ស​ខ្វិន​កកិល​ដូច​កូន​ក្មេង។

បច្ចេកសព្ទទាក់ទង

[កែប្រែ]

បំនកប្រែ

[កែប្រែ]

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]
  1. វចនានុក្រមខ្មែរសម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន-ណាត