កកិល

សូមជួយដាក់សំលេងផង។

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំលេង

• អក្សរសព្ទខ្មែរ: /ក'កឹល/
• អក្សរសព្ទឡាតាំង: /kâ'kœ̆l/
• អ.ស.អ.: /kɑ'kəl/

និរុត្តិសាស្ត្រ

មកពី ផ្នត់ដើមទំរង់ពស- ក- + កិល > កកិល។

• ពាក្យបងប្អូន: កិល កំហិល ខិល រំកិល ច្រងិល ច្រិល ឆិល ញ៉ិល ណិល ត្រងិល ត្រិល បង្កិល ប៉ប៉ិលប៉ប៉ូច ប៉ប្រិល ប៉ិល ប្រិល រប៉ិលរប៉ូច រអិល រ៉ិល រំអិល អន្ធិល

កិរិយាសព្ទ

កកិល

1. ទៅ​ដោយគូទពី​កន្លែង​មួយ​ទៅ​កន្លែង​មួយទៀត។​

   មនុស្ស​ខ្វិន​កកិល​ដូច​កូន​ក្មេង។

បច្ចេកសព្ទទាក់ទង

• កិល
• បង្កិល
• ប្រកិល
• រំកិល ។

បំនកប្រែ

ប្រើគូទដើម្បីបំលាស់ទីពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ

[[]] :

ឯកសារយោង

1. វចនានុក្រមខ្មែរសម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន-ណាត