កកិល

ពីWiktionary

សូមជួយដាក់សំលេងផង។

ខ្មែរ[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំលេង[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]

មកពី ផ្នត់ដើមទំរង់ពស- ក- + កិល > កកិល។

កិរិយាសព្ទ[កែប្រែ]

កកិល

  1. ទៅ​ដោយគូទពី​កន្លែង​មួយ​ទៅ​កន្លែង​មួយទៀត។​
    មនុស្ស​ខ្វិន​កកិល​ដូច​កូន​ក្មេង។

បច្ចេកសព្ទទាក់ទង[កែប្រែ]

បំនកប្រែ[កែប្រែ]

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  1. វចនានុក្រមខ្មែរសម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន-ណាត