កន្សែង
សូមដាក់សំឡេង ។
ខ្មែរ[កែប្រែ]
ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]
កន់សែង[kɑnsaeŋ]
នាម[កែប្រែ]
កន្សែង
- សំពត់សម្រាប់ជូតមុខ, ជូតដៃ, ជូតមាត់, ជូតច្រមុះ ។
- កន្សែងពោះគោ, កន្សែងដៃ, កន្សែងច្របុច ។
កន្សែងពោះគោ
- កន្សែងពោះគោ, កន្សែងដៃ, កន្សែងច្របុច ។
- ភូមិនៃឃុំខុនរ៉ង
- ភូមិនៃឃុំសង្វើយ
ពាក្យទាក់ទង[កែប្រែ]
បំណកប្រែ[កែប្រែ]
និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]
(ហៅតាមការដែលទ្រង់យកព្រះកន្សែងជូតព្រះអស្សុជល “ទឹកព្រះនេត្រ”) ។
កិរិយាសព្ទ[កែប្រែ]
កន្សែង
ការប្រើប្រាស់[កែប្រែ]
- នៅពេលប្រើពាក្យនេះជារាជសព្ទគេតែងភ្ជាប់ពាក្យ ព្រះ នៅពីមុខជានិច្ច ។ ឧ: ព្រះនាង ទ្រង់ព្រះកន្សែង ។
បំណកប្រែ[កែប្រែ]
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
- វចនានុក្រមជួនណាត