កន្សែង
សូមដាក់សំឡេង ។
ខ្មែរ
[កែប្រែ]ការបញ្ចេញសំឡេង
[កែប្រែ]កន់សែង[kɑnsaeŋ]
នាម
[កែប្រែ]កន្សែង
- សំពត់សម្រាប់ជូតមុខ, ជូតដៃ, ជូតមាត់, ជូតច្រមុះ ។
- កន្សែងពោះគោ, កន្សែងដៃ, កន្សែងច្របុច ។
កន្សែងពោះគោ
- កន្សែងពោះគោ, កន្សែងដៃ, កន្សែងច្របុច ។
- ភូមិនៃឃុំខុនរ៉ង
- ភូមិនៃឃុំសង្វើយ
ពាក្យទាក់ទង
[កែប្រែ]បំណកប្រែ
[កែប្រែ]និរុត្តិសាស្ត្រ
[កែប្រែ](ហៅតាមការដែលទ្រង់យកព្រះកន្សែងជូតព្រះអស្សុជល “ទឹកព្រះនេត្រ”) ។
កិរិយាសព្ទ
[កែប្រែ]កន្សែង
ការប្រើប្រាស់
[កែប្រែ]- នៅពេលប្រើពាក្យនេះជារាជសព្ទគេតែងភ្ជាប់ពាក្យ ព្រះ នៅពីមុខជានិច្ច ។ ឧ: ព្រះនាង ទ្រង់ព្រះកន្សែង ។
បំណកប្រែ
[កែប្រែ]ឯកសារយោង
[កែប្រែ]- វចនានុក្រមជួនណាត