កៀន

សូមដាក់សំឡេង។

វិគីភីឌា

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំឡេង

• អក្សរសព្ទខ្មែរ: /កៀន/
• អក្សរសព្ទឡាតាំង: /kean/
• អ.ស.អ.: /kiːən/

នាម

កៀន

1. ញោច ឬ ឈូង​តូច។

   ឧ. កៀនសមុទ្រ។

2. កន្លៀត។

   ឧ. កៀន​ជញ្ជាំង។

3. ឈ្មោះ​ក្អម​តូច​ៗ ធ្វើ​នៅ​ភូមិ​កៀន ក្នុង​ស្រុក​កណ្ដាល​ស្ទឹង, សម្រាប់​ដាក់​ស្ករ​ត្នោត។

   ក្អម​កៀន ។

4. ឈ្មោះភូមិមួយនៅ ក្នុងស្រុកកណ្ដាលស្ទឹង។

ពាក្យទាក់ទង

• កៀនកែស
• កៀនកោះ
• កៀនឃ្លាំង
• កៀនជ្រៃ
• កៀនសង្កែ
• កៀនសមុទ្រ
• កៀនសាំង
• កៀនស្វាយ
• ក្អមកៀន

បំណកប្រែ

១.ញោច ឬ ឈូង​តូច

[[]] :

• (ភូមិសាស្ត្រ): កោះ កៀន ច្រកចង្អៀត ឆក ជ្រោយ ឈូង ញោច ដៃសមុទ្រ ទៀបកោះ ទ្វីប ស្ទើរកោះ អាវ ឧបទ្វីប

២.កន្លៀត

[[]] :

៣.ឈ្មោះ​ក្អម​តូច​ៗ

[[]] :

៤.ឈ្មោះភូមិមួយនៅ ក្នុងស្រុកកណ្ដាលស្ទឹង

ឡាតាំង : Kean

ឯកសារយោង

• វចនានុក្រមជួនណាត