សិថិល

សូមដាក់សំឡេង។

វិគីភីឌា

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំឡេង

• អក្សរសព្ទខ្មែរ: /សិ'ថឹល/
• អក្សរសព្ទឡាតាំង: /se-thoel/
• អ.ស.អ.: /se'tʰəl/

និរុត្តិសាស្ត្រ

មកពីពាក្យ បាលី siṭhila, សំស្ក្រឹត ឝិថិល។

គុណនាម

សិថិល (sĕthĕl)

1. ធូរ; រលុង។
2. ស្រាល។
3. unaspirated, non-aspirée ព្យញ្ជនៈដែលមិនមានសូរ [h] ផ្សំជាមួយ។ ក្នុងភាសាបាលី សំស្ក្រឹត ព្យញ្ជនៈសិថិល ជាព្យញ្ជនៈ ទី១ និងទី៣ ក្នុងវគ្គទាំង៥ រួមមាន១០តួគឺ ក[k], គ[g], ច[c], ជ[j], ដ[ṭ], ឌ[ḍ], ត[t], ទ[d], ប[p], ព[b]។

ន័យដូច

• សិថិលោ

ពាក្យទាក់ទង

• សិថិលកម្ម
• សិថិល​គារវៈ
• សិថិល​គោរព
• សិថិល​ភាព
• សិថិល​មិត្ត
• សិថិល​សព្ទ
• សិថិលានុសាសន៍
• សិថិលានុសាសនី
• សិថិលាភិវាទន៍
• សិថិលោវាទ

បំណកប្រែ

១.ធូរ; រលុង

[[]]:

២.ស្រាល

[[]]:

សន្តានពាក្យ

• សិថិលោ

នាម

សិថិល (sĕthĕl)

1. ព្យញ្ជនៈ ទី ១ និង ទី ៣ ក្នុង​វគ្គ​ទាំង ៥ រួម​ជា ១០ តួ​គឺ ក គ ច ជ ដ ឌ ត ទ ប ព ជា​អក្សរ​មាន​សំឡេង​ធូរ មិន​មាន​សូរ​អក្សរ ហ លាយ​ផ្សំ​ផង​ជា​គូ​គ្នា នឹង​អក្សរ ធនិត។

បំណកប្រែ

ព្យញ្ជនៈ ទី ១ និង ទី ៣ ក្នុង​វគ្គ​ទាំង ៥

[[]]:

មើលពាក្យ

• អក្ខរប្បភេទ

ឯកសារយោង

• វចនានុក្រមជួនណាត