ក
ដោយWiktionary
សូមជួយដាក់សំឡេង។
| តួ | ក |
|---|---|
| ឈ្មោះឯកក្រម | KHMER LETTER KA |
| សង្កាត់ឯកក្រម | ខ្មែរ |
| ក្រមវិន្ទុ | U+1780 |
មាតិកា
អន្តរភាសិត[កែប្រែ]
ខ្មែរ[កែប្រែ]
ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]
និរុត្តិសាស្ត្រ១[កែប្រែ]
មកពីអក្សរ ព្រាហ្មី 𑀓 រឺ 
, ប្រៀបធៀបនឹងព្យញ្ជនៈ មន က "ក"
អក្សរ[កែប្រែ]
ក (kâ)
បច្ចេកសព្ទដកស្រង់[កែប្រែ]
បច្ចេកសព្ទដកស្រង់ពី ក
បំណកប្រែ[កែប្រែ]
អក្សរខ្មែរ
|
និមិត្តសញ្ញា[កែប្រែ]
ក (kâ)
- សញ្ញាដាក់សំគាល់អ្វីជាទីមួយដើមគេ រៀងទៅដល់អក្សរ អ ។
- ភូមិក
- ភាគី ក
- ថ្នាក់ទី១ ក១
បច្ចេកសព្ទដកស្រង់[កែប្រែ]
បច្ចេកសព្ទដកស្រង់ពី ក
និរុត្តិសាស្ត្រទី២[កែប្រែ]
នាម[កែប្រែ]
ក (kâ)
- អវយវៈដែលតពីក្បាលទៅស្មា ឬទៅខ្លួននៃមនុស្សសត្វ។
- កតោ។
- កខ្លា។
- កពស់។
- អវយវៈតាមផ្នែកមួយចំនួន គេហៅត្រង់កន្លែងដែលស្ដួចភ្ជាប់ពីម្ខាងទៅម្ខាងរបស់សត្វ រឺ មនុស្ស។
- កដៃ។
- កជើង។
- អវយវៈភាគខ្លះនៃរុក្ខជាតិផ្សេងៗ។
- កស្រូវ។
- អាវជាយខាងលើត្រង់កន្លែងស៊កក្បាលបាន។
- កអាវ។
- ភាគនៃផ្ទៃដីដែលមានរាងស្ដួច ស្ទើរតែដាច់ ដូចជាបួរដីក្រៈ។
- កទៀបកោះមល្លកា។
- ផ្នែកនៃវត្ថុដែលជារង្វាល់ដែលមានមាត់ធំ គេហៅត្រង់កន្លែងស្ដួចនោះ។
- កដប។
- កក្អម។
- កកាណុង។
- ភាគនៃវត្ថុខ្លះដែលមានស្ដួចវែង ភ្ជាប់ចំណុចពីរខាង ដែលនៅកំពូល រឺ នៅខាងចុងគេ។
- កកង់។
- កម៉ូតូ។
- កឡាន។
ន័យដូច[កែប្រែ]
បច្ចេកសព្ទដកស្រង់[កែប្រែ]
បច្ចេកសព្ទដកស្រង់ពី ក
បំណកប្រែ[កែប្រែ]
អវយវៈនៃមនុស្ស រឺ សត្វ
|
|
អវយវៈតាមផ្នែកមួយចំនួន
អវយវៈភាគខ្លះនៃរុក្ខជាតិ
ភាគផ្នែកនៃអាវ សំលៀកបំពាក់។ល។ ដែលត្រូវត្រង់ករបស់មនុស្ស
|
|
ប៉ែកដីភ្ជាប់ដីកោះនិងដីគោក
ភាគស្ដួចនៃដបមកខាងមាត់ដប
|
ភាគខ្លះនៃយានយន្ត
នាមអសាធារណ៍[កែប្រែ]
ក (kâ)
- ភូមិនៃឃុំចុងកាល់ ស្រុកចុងកាល់ ខេត្តឧត្តរមានជ័យ។ (លេខកូដភូមិ ២២០៣០២០៣)
- ភូមិនៃសង្កាត់ច្រាំងចំរេះ២ ខណ្ឌឫស្សីកែវ រាជធានីភ្នំពេញ។ (លេខកូដភូមិ ១២០៧០៧០១)
បំណកប្រែ[កែប្រែ]
ភូមិនៅភ្នំពេញ និងឧត្តរមានជ័យ
- (ភូមិនៃឃុំចុងកាល់): ក គោកវត្ត ចុងកាល់ ឈូក ព្រៃធំ បន្ទាយចាស់ ស្រម៉។
- (ភូមិនៃសង្កាត់ច្រាំងចំរេះ២): ក ខ១ ខ២ ឃ។
សូមមើលផងដែរ[កែប្រែ]
សូមមើលផងដែរ
និរុត្តិសាស្ត្រ៣[កែប្រែ]
កិរិយាសព្ទ[កែប្រែ]
ក (kâ)
- តាំងផ្ដើម, តាំងធើ្វ។
- កសាង។
- កកើត។
- កចេតិយ។
- កភូមិ។
- (រសាយនសាស្ត្រ) បណ្ដាលឱ្យសារធាតុមួយរងកករ។
បច្ចេកសព្ទដកស្រង់[កែប្រែ]
បច្ចេកសព្ទទាក់ទង[កែប្រែ]
បំណកប្រែ[កែប្រែ]
តាំងធ្វើ, ផ្ដើមធ្វើ, កើតឡើង
បណ្ដាលឱ្យសារធាតុមួយរងកករ
បាលី[កែប្រែ]
ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]
ទំរង់ឆ្លាស់គ្នា[កែប្រែ]
និរុត្តិសាស្ត្រ១[កែប្រែ]
អក្សរ[កែប្រែ]
ក (gak)
និរុត្តិសាស្ត្រ២[កែប្រែ]
មកពី សំស្ក្រឹតវេទ कः (kaḥ) អានថា កៈ។
សព្វនាម[កែប្រែ]
ក
សំស្ក្រឹត[កែប្រែ]
ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]
- អក្សរសព្ទខ្មែរ: /កាក់/
- អក្សរសព្ទឡាតាំង: /kăk/
- អ.ស.អ.: /kak/
និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]
អក្សរ[កែប្រែ]
ក
- ព្យញ្ជនៈមួយរបស់សំស្ក្រឹត។
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
- វចនានុក្រមខ្មែរសម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត
- វចនានុក្រមខ្មែរ អង់គ្លេស
- Scribd
- វីគានុក្រមអង់គ្លេស
ចំណាត់ថ្នាក់ក្រុម:
- តួខ្មែរ script
- អក្សរខ្មែរ
- តំណានមេ/ចំណាត់ថ្នាក់ក្រុមឥតភាសា
- និមិត្តសញ្ញាខ្មែរ
- នាមខ្មែរ
- នាមអសាធារណ៍ខ្មែរ
- កិរិយាសព្ទខ្មែរ
- អក្សរបញ្ចពី
- ពាក្យបាលីបានមកពីសំស្ក្រឹត
- សព្វនាមបាលី
- សព្វនាមសំណួរបាលី
- អក្សរសំស្ក្រឹត
- ពាក្យខ្មែរ
- ព្យញ្ជនៈខ្មែរ
- km:ព្យញ្ជនៈសិថិល
- ព្យញ្ជនៈអឃោសៈ
- km:ព្យញ្ជនៈវគ្គទី១
- ពាក្យឫសខ្មែរ
- km:អវយវៈ
- km:កណ្ឋជៈ
- ភូមិនៃសង្កាត់ច្រាំងចំរេះ២
- ភូមិនៃឃុំចុងកាល់
- km:ពាក្យខ្វះសំឡេង
- ព្យញ្ជនៈបាលី
- ព្យញ្ជនៈសំស្ក្រឹត
