Jump to content

កង

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេងផង។

វិគីភីឌាមានអត្ថបទអំពីៈ

វិគីភីឌា

អន្តរភាសិត

[កែប្រែ]

ខ្មែរ

[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង

[កែប្រែ]

គុណកិរិយា

[កែប្រែ]

កង

  1. អឺងកង
    យំ​កង​រំពង។
    ហ៊ោកង​រំពង។

បច្ចេកសព្ទដកស្រង់

[កែប្រែ]

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

គុណនាម

[កែប្រែ]

កង

  1. ដែលស៊ានរំពង
    ឮ​សូរ​កង​រំពង។

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

កិរិយាសព្ទ

[កែប្រែ]

កង

  1. ចាប់​ត្រកង; ធ្វើ​ឲ្យ​មូល​ជា​វង់
    កង​ចំបើង​មួយ​កង។
    គោ​កង​កន្ទុយ។

បច្ចេកសព្ទដកស្រង់

[កែប្រែ]

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]
ប្រដាប់មានវង់មូលសម្រាប់ពាក់

កង

  1. ពួក, ក្រុម, សង្កាត់, ចង្កោម
    កង​ទ័ព។
    កង​ឃុំ។
    កង​ខេត្ត។
    កង​ធម៌។
  2. ប្រដាប់មាន​វង់មូលសម្រាប់ពាក់​ប្រហក
    កង​ដៃ។
    កង​ជើង។
    កង​ក្រវិល។
  3. (ធរណីមាត្រ) ផ្នែកមួយនៃប្លង់ដែលនៅចន្លោះរង្វង់ពីរមានផ្ចិតរួម ហើយមានប្រវែងកាំខុសគ្នា (មុខវិជ្ជាវិភាគកុំផ្លិច)។
  4. (ពីជគណិតអរូបី) សំណុំនៃធាតុគណិតវិទ្យាដែលមានលក្ខណៈស្ដាប នឹងប្រមាណវិធីទ្វេធាតុពីរ ក្នុងនោះសំណុំនេះប្រដាប់ដោយប្រមាណវិធីទី១ បង្កើតបានជាក្រុមមានលក្ខណៈត្រឡប់ (ក្រុមអាបែល) ហើយ ប្រមាណវិធីទីពីរមានលក្ខណៈផ្លុំលើសំណុំនេះនិងមានលក្ខណៈបំបែកធៀបនឹងប្រមាណវិធីទី១។

បច្ចេកសព្ទដកស្រង់

[កែប្រែ]

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

នាមរនាប់

[កែប្រែ]

កង

  1. អ្វីៗ ដែល​មាន​ចំនួន​ល្មម​ត្រកង, ល្មមក្រសោប​បាន,​​ ជានាមរនាប់
    ឧសមួយ​កង
    ស្មៅ​មួយ​កង

បំណកប្រែ

[កែប្រែ]

បច្ចេកសព្ទទាក់ទង

[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

មកពីពាក្យ យួន con ខ្មែរកត់សូរយួនថា កង។

កង

  1. កូន

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]
  1. វចនានុក្រមខ្មែរ អង់គ្លេស
  2. វចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត